ଆନ୍ଧ୍ରପ୍ରଦେଶର ସଙ୍ଗାରେଡ୍ଡିରେ ଡ୍ରୋନକୁ କୃଷି କ୍ଷେତ୍ରରେ ବ୍ୟବହାର କରି ଅଣାଯାଇଛି ସଫଳତା । ଜିଲ୍ଲା କଲେକ୍ଟର ବଲ୍ଲୁରୁ କ୍ରାନ୍ତିଙ୍କ ଉଦ୍ୟମରେ, ମହିଳା ମାନେ ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟାକୁ ଚାଷରେ ବିନିଯୋଗ କରିଛନ୍ତି । ମହିଳା ସ୍ୱୟଂ ସହାୟକ ଗୋଷ୍ଠୀ (SHG) ସଦସ୍ୟମାନେ, ଯେଉଁମାନେ ପୂର୍ବରୁ ଦୈନିକ ମଜୁରୀ ଉପରେ ନିର୍ଭରଶୀଳ ଥିଲେ, ଏବେ ଡ୍ରୋନ୍ ଚଳାଇ କ୍ଷେତରେ ଔଷଧ ଓ ସାର ସିଞ୍ଚନ କରୁଛନ୍ତି, ଯାହା ଶ୍ରମ ଖର୍ଚକୁ ୮୦% ହ୍ରାସ କରୁଛି ଏବଂ ଗ୍ରାମୀଣ ମହିଳାମାନେ ଅତ୍ୟାଧୁନିକ ଉପକରଣରେ ଦକ୍ଷତା ହାସଲ କରିପାରନ୍ତି ବୋଲି ପ୍ରମାଣ କରିଛନ୍ତି । ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକମାନେ କହୁଛନ୍ତି, ଏହି ଆକାଶ ଯୋଦ୍ଧାମାନେ କେବଳ ଚାଷୀମାନଙ୍କୁ ସାହାଯ୍ୟ କରୁନାହାନ୍ତି — ସେମାନେ ଏକ ନୂଆ କୃଷି ଅର୍ଥନୀତିର ବୀଜ ବୁଣୁଛନ୍ତି, ଯେଉଁଠାରେ ମହିଳାମାନେ ଆଗକୁ ବଢୁଛନ୍ତି ।
ଏହି ଉଦ୍ୟମ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା ବିଭିନ୍ନ ସ୍ୱୟଂ ସହାୟକ ଗୋଷ୍ଠୀର ମହିଳାମାନଙ୍କ ସହିତ, ଯେଉଁମାନେ ଡ୍ରୋନ୍ ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟା ଶିଖିବା ପାଇଁ ଆଗେଇ ଆସିଥିଲେ। ଯାହା ଏକ ସାହସୀ ପସନ୍ଦ ଭାବେ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା, ତାହା ଏବେ ଏକ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ପରିଣତ ହୋଇଛି। ଜୋଗିପେଟ୍ରେ ନଅ ଦିନ ଧରି ମହିଳାମାନଙ୍କୁ ସୂକ୍ଷ୍ମ ଭାବେ ତାଲିମ ଦିଆଯାଇଥିଲା, ଯେଉଁଥିରେ ୫୩ ଜଣ ମହିଳା ଡ୍ରୋନ୍ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ, ଉଡ୍ଡୟନ ନିୟମାବଳୀ, ଉଚ୍ଚତା ପରିଚାଳନା ଏବଂ ସାର ଓ କୀଟନାଶକ ସିଞ୍ଚନର ବୈଷୟିକ ଦିଗ ଶିଖିଥିଲେ।
ଶ୍ରମ ଖର୍ଚ ବୃଦ୍ଧି ଏବଂ କ୍ଷେତରେ ଶ୍ରମିକଙ୍କ ଅଭାବ ହେତୁ ଚାଷୀମାନେ ସଠିକ୍ କୃଷି ପାଇଁ ଡ୍ରୋନ୍ ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟା ଆଡ଼କୁ ମୁହାଁଇଛନ୍ତି । ଏହି ତାଲିମପ୍ରାପ୍ତ ମହିଳାମାନେ ଏବେ ମାତ୍ର ପାଞ୍ଚ ଘଣ୍ଟାରେ ୫୦ ଏକର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କ୍ଷେତ କୁ ଆଚ୍ଛାଦିତ କରିପାରୁଛନ୍ତି — ସକାଳେ ତିନି ଘଣ୍ଟା ଓ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ଦୁଇ ଘଣ୍ଟା ସମୟ ବିନିଯୋଗ ଦ୍ୱାରା ୫୦ ଏକର ଜମିରେ ହୋଇ ପାରୁଛି ସାର ପ୍ରୟୋଗ । ପୁଲକଲ ମଣ୍ଡଳର ଇସୋଜିପେଟ ଗାଁର ଭବାନୀ ନୂଆ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ସହ କହୁଛନ୍ତି: “ଆମେ ପୂର୍ବରୁ କାମ ପାଇଁ ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଉପରେ ନିର୍ଭର କରୁଥିଲୁ। ଏବେ, ଏହି ଦକ୍ଷତା ସହିତ, ମୁଁ ନିଜେ ଏକ ଡ୍ରୋନ୍ କିଣିବା ବିଷୟରେ ଚିନ୍ତା କରିପାରୁଛି। ଆମେ ତିନି ଏକର ଜମିର ମାଲିକ ଏବଂ ଆଉ ସାତ ଏକର ଲିଜ୍ରେ ନେଇଛୁ। ଯଦି ସରକାର ସ୍ୱୟଂ ସହାୟକ ଗୋଷ୍ଠୀମାନଙ୍କୁ ଡ୍ରୋନ୍ ମାଲିକାନା ଦେବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି, ତେବେ ପ୍ରତି ଏକର ଖର୍ଚ ନାଟକୀୟ ଭାବେ ହ୍ରାସ ପାଇବ — ୩,୦୦୦ ଟଙ୍କାରୁ ମାତ୍ର ୫୦୦ ଟଙ୍କା। ଏହା ଆମ ପରି ଛୋଟ ଚାଷୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଏକ ବଡ଼ ଆଶ୍ୱାସନା।” ଯାହା ପୂର୍ବରୁ ଏକ ପୁରୁଷ-ପ୍ରଧାନ କ୍ଷେତ୍ର ଥିଲା, ଏବେ ସେଠାରେ ମହିଳାମାନେ ନିଜର ଛାପ ଛାଡ଼ୁଛନ୍ତି — ଏବଂ ପୁରୁଣା ରୀତିନୀତିକୁ ବଦଳାଇ ଦେଉଛନ୍ତି। “ପୂର୍ବରୁ, କେବଳ ଯୁବକମାନେ ଡ୍ରୋନ୍ ଉଡ଼ାଉଥିଲେ। ଆଜି, ଆମେ ମହିଳା ମାନେ ଆକାଶକୁ ନେଉଛୁ ଏଥିପାଇଁ କଲେକ୍ଟର କ୍ରାନ୍ତିଙ୍କ ସମର୍ଥନ ପାଇଁ ଧନ୍ୟବାଦ ।